Sommige kunnen zich al met recht stadsberoemdheid noemen, andere verkopen kranten voor geld en weer andere zoeken gewoon op de ouderwetse manier naar eten; uit de prullenpak. Maar het enigste wat ik me af vraag is, hoe kom ik ervan af?
http://www.youtube.com/watch?v=tmn8DJec0iI
Toen ik naar Tilburg verhuisde wist ik dat het anders zou zijn dan het kleine dorpje dat ik gewend was. Zwervers kende ik alleen van Amsterdam en televisie. Maar langzaam maar zeker kwam ik erachter dat ook Tilburg bekende zwervers heeft. Je mag ze ook wel stadgekken noemen, want ze niet echt meer serieus te nemen. Ze zijn te herkennen aan te hoog opgetrokken broeken of aan lang grijs haar. Wat ze allemaal gemeen hebben is hun niet al te frisse geur.
En ik had weer het geluk om op deze brakke zondagmorgen er vóór mijn ontbijt al twee tegen te komen. Eentje vroeg me of ik een cd wou kopen (blijkbaar weer iets nieuws), en de ander zat de zakken uit de container van de buurman te doorzoeken voor iets bruikbaars. Die tweede heb ik niet zo’n problemen mee, die zit in zijn eigen wereld en als hij gewoon weer alles teruglegt kan ik er niet minder om slapen, maar de ergste zwervers zijn de zwervers die je iets willen verkopen. En ja, ik vind ze wel zielig, maar ik weet nooit hoe ik moet reageren, dus loop ik gewoon door alsof ik hem niet gehoord heb.
Nu vraag ik me af, wat ik de beste manier om met deze mensen om te gaan? En wat doe je zelf?
Toen ik naar Tilburg verhuisde wist ik dat het anders zou zijn dan het kleine dorpje dat ik gewend was. Zwervers kende ik alleen van Amsterdam en televisie. Maar langzaam maar zeker kwam ik erachter dat ook Tilburg bekende zwervers heeft. Je mag ze ook wel stadgekken noemen, want ze niet echt meer serieus te nemen. Ze zijn te herkennen aan te hoog opgetrokken broeken of aan lang grijs haar. Wat ze allemaal gemeen hebben is hun niet al te frisse geur.
En ik had weer het geluk om op deze brakke zondagmorgen er vóór mijn ontbijt al twee tegen te komen. Eentje vroeg me of ik een cd wou kopen (blijkbaar weer iets nieuws), en de ander zat de zakken uit de container van de buurman te doorzoeken voor iets bruikbaars. Die tweede heb ik niet zo’n problemen mee, die zit in zijn eigen wereld en als hij gewoon weer alles teruglegt kan ik er niet minder om slapen, maar de ergste zwervers zijn de zwervers die je iets willen verkopen. En ja, ik vind ze wel zielig, maar ik weet nooit hoe ik moet reageren, dus loop ik gewoon door alsof ik hem niet gehoord heb.
Nu vraag ik me af, wat ik de beste manier om met deze mensen om te gaan? En wat doe je zelf?
4 opmerkingen:
Haha jaa ik ken het probleem ook! Ik kwam eerst van de roltrappen af op het station in den bosch, en daaronder stond ook een zwerver boekjes te verkopen.. Meestal loop ik ook gewoon voorbij, maar nu keek ik die man recht aan. Ik zei Nee! Hij bleef me aankijken en hij zei allemaal Ja ja, bla bla.. Ik zei NEEE!! Ik dacht echt van hallo, begrijp je de boodschap niet of?
Ja maar durf ik dus nooit en daarom doe ik of ik ze niet heb gezien. maarja, een andere goede benadering kan ik echt niet bedenken, tenzij je ook echt iets van ze koopt ofzo.
Ik zeg altijd gewoon Nee als ze iets willen verkopen.
Eerlijk maar duidelijk.
En blijkbaar durven ze daarna niks meer te zeggen, want dan zijn ze wel meteen weg (bij mij dan...)
Mag ik alleen vragen wat de kop met het artikel te maken heeft? :$
De kop slaat op een bordje wat een zwerver ooit voor zich had liggen: Obama and I want the same thing: Change (oftwel, wisselgeld). Ik had het misschien moeten verduidelijken in de tekst, maar ik vond dat neit nodig en niet mooi. vandaar :D
Een reactie posten