Toen ik gisterenochtend, al sacherijnig van de avond ervoor, op Rotterdam centraal aankwam trof ik een slagveld aan. Een chaos bij de ticketservice, conducteurs die door honderden reizigers omsingeld waren en het vertrek en aankomst bord gaf zwart beeld. "De stroom is uitgevallen en er rijden geen treinen." Thuis op zuidplein had ik nergens last van. Ik had zelfs de metro naar CS gepakt die, zo ver ik weet, nog altijd op stroom rijdt.
Op advies van de RET ging ik op weg naar Hofplein om daar de randstadrail te pakken. In alle haast pak ik de tram de verkeerde kant op. Dan maar lopen. Eenmaal in de randstadrail stopte we bij elk gehucht in de polder maar kwam ik uiteindelijk toch in Den Haag terecht. Ik kijk op de klok en zie dat ik mijn trein niet meer kan halen.
Vol haat stap ik op een klein dik mannetje achter een NS-balie af. Ik vertel hem boos hoe ik met bloed, zweet en tranen naar Den Haag ben gereisd en door de NS nu mijn trein naar Berlijn heb gemist. Van binnen hoop ik op een onwillige, sacherijnige NS medewerker. Het liefste een die gisteren door zijn vrouw en kinderen is verlaten en zijn pensioen met 60% omlaag heeft zien gaan door de finnanciele crisis. Maar nee. Op deze regenachtige dag tref ik net die ene NS mederwerker met een goed humeur. Met een vriendelijke glimlach biedt hij zijn excuus aan. "Maak je maar geen zorgen. Ik regel een nieuw ticket voor je met hoogstens 1 uur vertraging. Wilt u een kopje koffie?"
Een paar minuten later sta ik weer buiten met een onbevredigd gevoel. Ik had hem boos willen vertellen dat de NS een K*T bedrijf is. Nergens in Rotterdam stroom en geen stoplicht die het doet? Overal reden trams en metro's en de stoplichten was ook niks mis mee. En dan die randstadrail. Ik weet niet of het een tram of metro moet voorstellen maar echt opschieten doet hij niet. En wat dacht je dan van die prijzen van tegenwoordig. Jullie zijn niet helemaal goed!
Toen de NS medewerker mij een kop koffie aanbood kon ik niks meer maken. Wat kunnen aardige mensen toch ontzettend irritant zijn! Nu moet ik op zoek naar een ander slachtoffer waar ik mijn frustraties bij kan uiten.
Gevonden!
1 opmerking:
Hoe groot kan het contrast zijn met de vorige NS-gerelateerde blog ;)
Chapeau, maar wat een sad situation zeg...
Een reactie posten